รู้สึกว่าในช่วงปีสองปีมานี้ แฟนคลับของ “ชาอึนอู” เนี่ย จะได้ยิ้มแก้มบานแบบปิดรอยตีนกาไม่มิด (ฉันล่ะคนหนึ่ง) เพราะช่วงนี้ น้องเขาขยันมีผลงานออกมาให้แฟนคลับได้ชื่นชมแบบไม่ต้องรอนาน ยังไม่ทันได้คิดถึง น้องก็โผล่หน้ามาให้เห็นเสมอ ๆ คือผลงานซีรีส์เรื่องเก่าเพิ่งจบไปได้ไม่นาน ตอนนี้ก็มีผลงานซีรีส์เรื่องใหม่ออนแอร์อยู่ เมื่อเดือนก่อนก็เพิ่งปล่อยผลงานเพลง solo ตอนต้นเดือนที่ผ่านมาก็เพิ่งจะมาจัดงานแฟนมีตที่ไทย แถมยังเปิดตัวเป็นพรีเซ็นเตอร์ผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ในไทยอีกเพียบ เรียกได้ว่าทุกวันนี้แทบจะเห็นหน้าน้องแบบเรียลไทม์เลยทีเดียว แล้วบอกเลยนะว่าที่ตัดสินใจดูซีรีส์เรื่องนี้ก็เพราะ ชาอึนอู แหละ ก็อย่างที่เคยบอก ว่าปกติไม่ได้ชอบพล็อตแก้แค้นเท่าไร
สำหรับผลงานซีรีส์เรื่องล่าสุดของ ชาอึนอู ชาที่ดีที่สุดในโลก เป็นผลงานที่เขาโปรโมตกันว่าเป็นการพลิกบทบาทครั้งสำคัญของน้องเลย ถึงน้องจะก้าวข้ามชุดนักเรียนมาหลายเรื่องแล้ว แต่ก็ยังเป็นบทมนุษย์มีปมแบบใส ๆ วัยรุ่นกรี๊ด แต่เรื่องล่าสุดนี้ น้องมีคาแรกเตอร์ที่เข้าสู่สายดาร์กมากขึ้น มีความหม่น ๆ เทา ๆ อ่านไม่ออกว่าเป็นคนดีกี่เปอร์เซ็นต์ มาพร้อมกับทักษะการแสดงที่ดีวันดีคืน ไม่ดีอย่างเดียว คือความหล่อน้องที่เป็นอุปสรรคสำหรับบทคนยากจน เล่นเป็นตัวละครที่ชีวิตลำบากตรากตรำได้โคตรไม่เนียนเลย ขนาดทีมงานพยายามเอานั่นเอานี่มาป้ายหน้าป้ายตัวให้ดูสกปรกมอมแมม น้องก็ยังดูหล่อเกินไปอยู่ดี ซีรีส์มี 14 ตอน น้องหล่อนำไป 20 ตอนแล้ว ใคร ๆ ก็พูดแบบนี้
Wonderful World บอกเล่าเรื่องราวความเจ็บปวดของผู้หญิงคนหนึ่งที่ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นในวันมหาวิปโยคแค่วันเดียว จากหญิงสาวที่มีชีวิตที่น่าอิจฉา มีสามีที่ดี มีลูกชายที่น่ารักและเป็นดั่งปาฏิหาริย์ของเธอ (หลังจากที่เธอเคยแท้งไปแล้ว 4 ครั้ง) ด้านอาชีพการงานก็ประสบความสำเร็จ เป็นศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่ลูกศิษย์ลูกหารักใคร่ เป็นนักเขียนชื่อดังที่คว้ารางวัลนักเขียนระดับโลกได้เป็นคนแรกของเกาหลี ชีวิตของเธอพังทลายลงหลังจากที่ลูกชายของเธอประสบอุบัติเหตุรถชนและเสียชีวิตโดยไม่ได้รับความยุติธรรม คนกระทำผิดไม่ได้รับบทลงโทษทางกฎหมายแบบที่ควรจะเป็น เธอกลายเป็นผู้หญิงที่สูญเสียแก้วตาดวงใจ จนต้องเผชิญหน้ากับความหดหู่และสิ้นหวังอย่างมาก
ในเมื่อกฎหมายให้ความยุติธรรมลูกชายเธอไม่ได้ และเธอได้ค้นพบความจริงที่น่ารังเกียจ ว่าคนที่ทำลูกชายเธอตายไม่ได้มีความรู้สึกสำนึกผิดเลยแม้แต่นิดเดียว ความแค้นและอารมณ์ชั่ววูบ ทำให้เธอตัดสินใจจะลงทัณฑ์คนเลวด้วยวิธีตาต่อตา ฟันต่อฟัน ชีวิตก็ต้องแลกด้วยชีวิตเท่านั้น แน่นอนว่าเธอต้องรับโทษในสิ่งที่ตัวเองทำ แต่ระหว่างนั้น เธอก็เข้าไปพัวพันกับคนอื่น ๆ ที่ต้องทนอยู่กับความทุกข์ทรมานให้ได้แบบที่เธอกำลังพยายามทำเหมือนกัน รวมถึงชายหนุ่มคนหนึ่งที่เธอไปบังเอิญรู้ว่าเขาก็เป็นเหยื่อที่ได้รับเจ็บปวด สูญเสียจนพังทลายเหมือนกับเธอ แตกต่างกันตรงที่คนที่กระทำผิดต่อเขารู้สึกขอโทษและรู้สึกผิดอย่างจริงใจจริง ๆ
การได้เจอกับคนที่มีบาดแผลในใจคล้าย ๆ กัน ได้เห็นว่าเขาก็พยายามดิ้นรนจะมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้ทั้งที่ใจพัง ทำให้พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะเยียวยาจิตใจซึ่งกันและกัน ค่อย ๆ ปลดล็อกปมความทุกข์ที่ยังไงก็คงไม่ลืม แต่ต้องเก็บมันไว้ในจุดที่ตัวเองจะเจ็บปวดน้อยลงจากเมื่อวานให้ได้ เพื่อที่จะได้มีชีวิตอยู่บนโลกที่แสนโหดร้ายและไร้ความยุติธรรมให้ได้
เขากำลังทรมาน แต่ก็อดทน เพื่อให้แกได้บอกลา
ขอเตือนด้วยความหวังดีอีกสักครั้ง สำหรับคนเป็นแม่ที่มีลูกน้อยวัยกำลังซน หากคิดจะเปิดซีรีส์เรื่องนี้ดู คุณต้องตั้งสติดี ๆ ย้ำกับตัวเองบ่อย ๆ ว่าที่ดูอยู่เนี่ยมันเป็นแค่ละคร มันเป็นเรื่องแต่ง! (แน่นอนว่าคุณคงรู้ดีว่ามันมีเหตุการณ์จริงแบบเดียวกันให้เห็นอยู่ดาษดื่น) ส่วนตัว เชื่อว่าแม่หลายคนคงนึกสาบานกับตัวเองในใจว่าฉันจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อไม่ให้เหตุการณ์แบบในละครเกิดขึ้นกับลูกของฉัน หรือบางคนอาจจะนั่งสะอึกสะอื้นด้วยความอิน พร้อมกับรําพึงรําพันกับตัวเองด้วยความอินอีกเหมือนกัน ว่าถ้าสิ่งนี้เกิดขึ้นกับลูกของฉันล่ะก็ คนก่อเหตุก็จะมีจุดจบแบบเดียวกัน และฉันก็จะเป็นแม่ที่ทำทุกอย่างเพื่อทวงคืนความยุติธรรมให้ลูก เหมือนกับที่นางเอกทำเลย
มวลความอึดอัดของสถานการณ์ต่าง ๆ และความเจ็บปวดของตัวละครที่เกิดขึ้นอย่างรวบรัดในอีพีแรก น่าจะทำให้เหล่ามนุษย์แม่ทั้งหลายมีความรู้สึกไปในทิศทางเดียวกันนั่นแหละ ยิ่งถ้าสถานการณ์มันชวนร้อง อห (ที่ไม่ใช่โอ้โห!) หนักมาก จนบีบให้คนเป็นแม่ต้องหลังชนฝาแบบในซีรีส์ด้วยล่ะก็ บันเทิงแน่นอน คงมีแม่จำนวนหนึ่งล่ะที่คงทำในแบบเดียวกันกับที่นางเอกทำ ใครที่มันทำลูกฉันเจ็บ มันต้องเจ็บกว่าร้อยเท่า และถ้าใครมันทำลูกฉันตาย มันก็ตายตกไปตามกันเท่านั้น! ถึงจะเป็นความรับผิดชอบที่สมน้ำสมเนื้อ นี่ไม่ได้จะสนับสนุนให้ใช้ความรุนแรงหรือสนับสนุนให้แก้แค้นด้วยการล่าชีวิตหรอกนะ แต่ “ชีวิตมันสั้น ถ้ามัวแต่ให้อภัยกัน แล้วเมื่อไรจะได้แก้แค้น” ล่ะ จริงไหม?
นางเอกคือแม่คนหนึ่งที่ต้องสูญเสียลูกชายคนเดียวไปในเวลาเพียงชั่วข้ามคืน มันไม่ใช่เรื่องที่จะทำใจกันได้ง่าย ๆ อยู่แล้วถูกไหมล่ะ ลูกที่เพิ่งจะได้คุยเล่นกัน ลูกที่เพิ่งสัญญากันว่าจะปิกนิกด้วยกัน ลูกที่เพิ่งบอกว่าจะร้องเพลงเป็นของขวัญวันเกิดเซอร์ไพรส์แม่ แต่ซีรีส์เรื่องนี้กลับพาพวกเราไปเชือด กับฉากที่นางเอกต้องพยายามฝืนใจบอกลาลูกชายที่นอนอยู่ในสภาพร่อแร่ เธอรู้ว่าลูกกำลังทรมาน เธอรู้ว่าในที่สุดลูกจะจากไป แต่เธอยอมรับความจริงไม่ได้ เธอทำใจบอกลาลูกไม่ได้ เพราะทำไมต้องบอกลาล่ะ ลูกควรจะกลับบ้านพร้อมเธอสิ! ซีนเปิดประตูไปเห็นสภาพลูก ซีนตัดเล็บให้ลูก ซีนชวนลูกกลับบ้าน และซีนที่ได้ยินเสียงเครื่องร้องเตือนว่าหัวใจเต้นครั้งสุดท้าย คนเป็นแม่คงเจ็บเจียนตาย
เหตุการณ์ในซีรีส์เกาหลีเรื่องนี้ ชวนให้นึกถึงคดีหนึ่งที่เกิดขึ้นในบ้านเราเมื่อหลายปีมาแล้ว (คดีน้องการ์ตูน เหยื่อกระบะซิ่ง ชี้เป้าเลยละกัน) นี่เป็นภาพสะท้อนของละครที่มักจะหยิบยกเอาเรื่องจริงเข้าไปปรุงแต่งเพิ่มเติม แต่ยังคงความสมจริงเอาไว้ ซีรีส์เกาหลีคงไม่ได้มาเลือกเคสน้องการ์ตูนไปทำละครหรอก เพราะจริง ๆ เคสอุบัติเหตุที่เกิดจากคนไร้ความผิดชอบแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ทั่วโลกแหละ เกิดความสูญเสียอยู่ทุกวัน แต่มันทำให้เห็นว่าคนเป็นแม่ “ตายทั้งเป็น” เหมือนกันไม่ว่าจะเรื่องจริงหรือละครเมื่อเห็นสภาพลูก แตกต่างกันตรงที่แม่น้องการ์ตูนยังไม่ถึงขั้นต้อบบอกลาลูก แต่ก็ต้องเห็นลูกมีชีวิตอยู่แบบทรมานไปตลอดชีวิต แล้วก็ทำได้แค่ดูแลกันไปจนกว่าใครสักคนจะหมดบุญ
ลูกฉันตายแล้ว แกไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว คุณจะใช้ชีวิตเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้
การดูซีรีส์เรื่องนี้ในช่วง 2 อีพีแรก ยิ่งดูก็ยิ่งนึกถึงแต่คดีของน้องการ์ตูน เพราะมันแทบจะเข้าอีหรอบเดียวกันเลย (ต่างกันแค่น้องการ์ตูนยังมีชีวิตอยู่ ทว่าพ่อของน้องเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ) ก็คือกฎหมายไม่ได้มีกระบวนการคืนความยุติธรรมให้เหยื่อเท่าที่เหยื่อควรจะได้ คดีน้องการ์ตูน ชาวเน็ตไทยด่ากันระงมว่ากฎหมายก็แค่กระดาษ หรือการตัดสินโทษคนกระทำผิดก็แค่ลมปากผู้พิพากษา ส่วนคนทำผิดก็หน้าทนมาก ไม่รู้ไม่ชี้ ใช้ชีวิตแบบตีมึนไปวัน ๆ เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่คนก็จำไม่ได้แล้ว จะอยู่ไหนทำอะไรก็ได้ ก็ดูยังใช้ชีวิตปกติสุขดี มีเงินเที่ยวโรงแรมหรู มีเงินแต่งรถซิ่ง แต่ไม่จ่ายค่าเยียวยาเหยื่อสักแดง แล้วไงอะ! ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย ก็ติดคุกให้แล้วไง (ตั้ง 1 ปี) จะเอาอะไรอี๊ก!
ทุกวันนี้นักสืบโซเชียลทำงานหนักยังกะโคนัน ตามขุดคุ้ยชีวิตของครอบครัวจำเลยที่ทำลายชีวิตของคนอื่น ส่วนใหญ่ก็เห็นเหมือน ๆ กันว่าเฮ้ย! ชีวิตหล่อนก็ยังมีความสุขดีนี่นา ใช้ชีวิตเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่โยนคนอื่นลงนรกแบบนั้น ฆ่าคนตายไป 1 คน ทำลายอนาคตเด็ก 1 คน และทำให้แม่เด็กที่อาจจะไม่ได้บาดเจ็บทางร่างกายตรงไหน แต่จิตใจเหมือนตายทั้งเป็นจากการต้องแบกรับทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนเดียว สามีตาย ลูกกลายเป็นผู้พิการนอนติดเตียง ต้องหาเงินมหาศาลมารักษาลูก คือเคสน้องการ์ตูนอาการสาหัสก็จริง แต่น้องไม่ได้อยู่ในสภาพที่แม่ต้องทำใจเตรียมปล่อยลูกไป น้องยังหายใจดีอยู่ แม่ก็ต้องดูแลน้องไป ยังไม่จำเป็นต้องบอกลาลูกแบบนางเอกในซีรีส์เรื่องนี้
แต่…ด้วยความเป็นซีรีส์เกาหลีอะเนอะ พล็อตอุบัติเหตุธรรมดามันก็เรียกได้แค่ดราม่าจากตัวละครแม่ที่ต้องสูญเสียลูกไป เขาก็เลยเพิ่มความซับซ้อนเข้าไปอีก ทำให้มันเป็นปมใหญ่ ๆ แก้ยาก ๆ ชวนให้คนดูสงสัยและลุ้นตาม ก็คือตาลุงคนที่ขับรถชนลูกนางเอกตายเนี่ย ไม่ใช่แค่ตาลุงนิสัยไม่ดีไร้ความรับผิดชอบ ทำลูกเขาตายยังจะมีหน้ามาพูดหมา ๆ กับแม่เขาว่าทำไมเด็กนี่ไม่ไปตายที่อื่น มาตายที่รถตัวเองทำไม หรือหาวิธีเอาตัวรอดจากกฎหมายแบบหน้าด้าน ๆ แล้วใช้ชีวิตต่อไปเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ประเด็นคือตาลุงนี่ดันไปเกี่ยวข้องกับนักการเมืองผู้มีอิทธิพลคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนเดียวกันกับที่พ่อของเด็กเคยพยายามแฉด้วย ทว่าเพราะอำนาจเยอะ จึงรันแทบทุกวงการ ใครก็ทำอะไรไม่ได้
พอคนที่มีประโยชน์ในการสนับสนุนตัวเองเจอเข้ากับปัญหาขับรถชนเด็ก 6 ขวบตาย แต่ตัวเองก็ยังต้องการผลประโยชน์จากอิตาลุงนี่อยู่ในการเลือกตั้งครั้งหน้า “ลงเรือลำเดียวกันแล้ว กัปตันก็ต้องดูแลคนบนเรือ” แถมพ่อเด็กที่ตายยังเป็นคนที่พยายามแฉเรื่องราวสกปรกของตัวเองอยู่ จึงต้องเอาอิทธิพลของตัวเองเข้าไปช่วยอิตาลุงนี่ทุกอย่าง จากอุบัติเหตุธรรมดาที่ทำให้ครอบครัวหนึ่งสูญเสียลูกชาย กลายเป็นเรื่องราวที่โยงใยความเน่าเฟะระดับประเทศไว้ อิตานักการเมืองนี่ใช้เส้นสายทุกอย่าง ตั้งแต่ผู้กำการที่สามารถปลอมแปลงประวัติการขับขี่ในระหว่างมึนเมา ผู้พิพากษาที่ตัดสินคดีให้รอลงอาญา ทนายความที่อาศัยจุดอ่อนเล่นงานแม่ของเหยื่อ เพื่อให้ตาลุงที่ขับรถชนเด็กตายรอดคดี
เรื่องราวมันยิ่งไปกันใหญ่ใช่ไหมล่ะ คนเป็นแม่ที่ยังไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังการตายของลูกตัวเองมากเท่าคนเป็นพ่อ รู้แค่ว่ากฎหมายไม่ให้ความยุติธรรมกับลูกน้อยของเธอ คนทำผิดไทบจะไม่ได้รับโทษอะไรเลย แถมยังน่าระรื่นใช้ชีวิตลอยชายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ทำเป็นเข้ามอบตัวและขอโทษครอบครัวเหยื่อออกสื่อเพื่อให้มีช่องโหว่ลดโทษ แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่เอ่ยคำขอโทษเหยื่อที่เป็นเด็กตัวเล็ก ๆ เท่านั้น แม่เด็กไปอ้อนวอนขนาดนั้นยังไม่ยอมทำ คนที่ต่อมศีลธรรมไม่ทำงาน ไม่มีความรู้สึกผิดใด ๆ จึงต้องเจอคุณแม่เวอร์ชันโหดที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อล้างแค้นให้ลูก ขอเพียงได้บรรเทาความอยุติธรรมที่ลูกได้รับ แม่ทำให้ได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งเป็นฆาตกรและเป็นคนขี้คุก
ต่อให้เขาขอโทษ ฉันก็คงยกโทษให้เขาไม่ได้ แต่ฉันคงพยายามลืมมันไป
จริง ๆ มันอาจจะฟังดูโหดร้ายนะ แต่คนที่ยังอยู่ก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป นี่คือสัจธรรม แต่…มันคงจะเจ็บปวดไม่น้อยเลยที่เราต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปแบบคนที่มีไฟสุมอยู่ทรวงตลอดเวลา จะหลับตาหรือลืมตา ก็มีแต่ความรู้สึกโกรธเกลียด เคียดแค้นจนไม่สามารถให้อภัยได้ สิ่งที่ตามมาคือความร้อนรุ่มอยู่กับไฟในอกตลอดเวลา แล้วความอาฆาตก็ยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก เมื่อเห็นว่าคนทำผิดไม่ได้รู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย ไม่แม้แต่จะเอ่ยคำขอโทษที่มาจากใจที่รู้สึกผิดจริง ๆ เลยแม้แต่ครั้งเดียว ความอึดอัดนี้ คุณแม่เอาไปลงกับการแก้แค้นจนตัวเองต้องไปรับโทษอยู่ในคุก
อย่างไรก็ตาม เรื่องมันอาจจะแตกต่างออกไป ถ้าหากว่าอิตาลุงนั่นที่ขับรถชนน้องเป็นคนธรรมดาที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับนักการเมือง ไม่ได้พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรอดจากคดีขับรถชนเด็กตาย และรู้สึกผิดต่อเหยื่อจริง ๆ ที่ขับรถชน เพราะก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่การเจตนาชน ถึงคนเป็นแม่จะยกโทษให้ไม่ได้ที่มาพรากลูกของเธอไป แต่อย่างน้อยเธอก็จะพยายามลืมเรื่องราวในวันนั้นได้ง่ายมากขึ้น เธอจะกล่อมตัวเองได้ง่ายขึ้นว่าเขาขอโทษแล้ว เขาไม่ได้ตั้งใจ เขารู้สึกผิดมาก ๆ ต่อเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะการอยู่กับความรู้สึกที่โกรธเกลียดใครสักคนมันเหนื่อยมาก ความหนักใจ ความทุกข์ระทม ทำให้ข้างในอกเราร้อนเสมอ และแผดเผาตัวเองตลอดเวลาที่เรารู้สึกโกรธแค้น
“การให้อภัยใครสักคน เราไม่ได้ทำเพื่อเขา แต่ให้อภัยเพื่อใจของเราเอง” เป็นคำสอนของแม่นางเอกจากซีรีส์เรื่อง Doctor Slump นั่นแหละ นางเอกคงให้อภัยตาลุงนั่นได้ง่ายขึ้นอีกนิด ถ้าตาลุงจะแสดงความรู้สึกผิดอย่างจริงใจ และเธอก็คงจะไม่ยอมกระโจนเข้าสู่วงการฆาตกร เพื่อทำลายชีวิตตัวเองด้วย ในใจเธอคงจะเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเมื่อคิดที่จะล้างแค้นด้วยวิธีตาต่อตา ฟันต่อฟัน เพียงแค่คำขอโทษอย่างจริงใจแค่คำเดียว
อย่างไรก็ตาม ก่อนปิดจบคอลัมน์ในวันนี้ไป ขอพูดถึงอีกตัวละครสำคัญสักนิดละกัน 555 คือด้วยความที่เวลานี้ ซีรีส์ประมาณ 4 ตอนกว่า ๆ (จากที่ออนแอร์มาแล้ว 5 ตอน) เล่าแต่เรื่องความทุกข์ทรมานจากการสูญเสียลูกที่นางเอกประสบอยู่และประเด็นใหม่ที่นางเอกเพิ่งจับได้ ทำให้เรื่องราวของตัวละครหลักอีกตัวที่ไม่รู้จะเรียกว่าเป็นพระเอกได้หรือเปล่า (เพราะนางเอกของเรื่องออกมาให้สัมภาษณ์ว่าเรื่องนี้ไม่มีเส้นเรื่องของความรัก มันจะผิดศีลธรรมเกินไป เหมือนพวกเขาค่อย ๆ เยียวยาบาดแผลให้กันแบบคนที่หัวอกเดียวกันมากกว่า) ยังคงเป็นปริศนาอยู่เกิน 85 เปอร์เซ็นต์ ชายหนุ่มที่คนดูยังไม่รู้ชัดเจนว่าเป็นใคร แล้วมีเป้าหมายอะไรในใจ เหมือนเขาเป็นอีกคนที่มีเรื่องเจ็บปวด
จะบอกว่าตัวละครนี้ก็มีประเด็นที่น่าสนใจ ตัวเขาเองก็เต็มไปด้วยความคับแค้นใจจากเหตุการณ์ในอดีต แต่ในเวลานี้ เขากำลังเดินหน้าทำงานบางอย่างอยู่ และเขาก็ได้รู้ด้วยว่าเขาไม่สามารถย้อนกลับไปแก้แค้นคนที่สร้างบาดแผลให้เขาได้อีกแล้ว ก็ต้องรอดูต่อไปว่าเขาจะมาไม้ไหน และคนที่เจ็บปวด 2 คนจากเหตุการณ์คล้าย ๆ กัน จะค่อย ๆ เยียวยาจิตใจของกันและกันยังไง ที่สำคัญ พวกเขาจะทำลายกันเองไหม ถ้าใช่ คงปวดตับน่าดู
Wonderful World เป็นซีรีส์อีกเรื่องที่ยังคงเล่นมุกเดิม ๆ ที่เล่นบ่อยมาในซีรีส์เกาหลี เกี่ยวกับกระบวนการทางกฎหมายที่สามารถหย่อนยานได้ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนทำผิด ขนาดขับรถชนเด็กแล้วหนี พาร่างเด็กขึ้นรถไปด้วยก่อนจะเอาไปทิ้งที่อื่น จนทำให้เด็กรักษาอาการบาดเจ็บไม่ทันจนตายไป กฎหมายยังเอาผิดอะไรไม่ได้ (เหมือนประเทศแถว ๆ นี้เลย แต่นึกไม่ออกว่าที่ไหน) ทำคนตายแต่โทษแค่ 2 ปี 6 เดือน รอลงอาญาอีกต่างหาก จนเป็นเหตุให้ครอบครัวของเหยื่อต้องกลายร่างเป็นศาลเตี้ยทวงคืนความยุติธรรมให้ลูกตัวเองแทน แต่ถึงจะเป็นมุกเดิม ๆ แต่เชื่อเถอะว่าเรื่องนี้น่าจะให้ข้อคิดอะไรในเชิงฮีลใจได้หลายอย่าง เจ็บปวด แต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป แก้แค้นจนสาแก่ใจ แต่สุดท้ายก็เรียกสิ่งที่เสียไปแล้วให้กลับคืนมาไม่ได้อยู่ดี❤️🩹
