“ชีวิตคนเรามันสั้น ถ้ามัวแต่ให้อภัยกัน เมื่อไรจะได้แก้แค้น” ใครจะไปคิดว่าจู่ ๆ ประโยคเด็ดที่ใช้พูดกันเล่น ๆ บนโซเชียลมีเดีย วันหนึ่งมันจะถูกสื่อสารออกมาในรูปแบบของละคร การมีเนื้อเรื่อง มีบท มีสถานการณ์ มีตัวละคร อาจทำให้เราเห็นภาพกันได้ชัดเจนมากกว่าว่าทำไมคนบางคนถึงหมกมุ่นอยู่กับการแก้แค้น ทั้งที่รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ดี และรู้ว่าสุดท้ายแล้วทุกฝ่ายต้องสูญเสีย ง่าย ๆ ก็คือ การแก้แค้น มันมีเส้นกั้นบาง ๆ ที่จะพาเราไปหา “ความยุติธรรม” ความยุติธรรมที่กฎหมายหรือกฎแห่งกรรมไม่ทันใจ เราเลยต้องลงมือทวงหาเอาเอง
ซีรีส์ในสัปดาห์นี้ กลับมาในแนวของเด็กมัธยมวัยใสอีกแล้ว ใสไม่ใสดูได้จากชื่อเรื่อง Revenge of Others ซึ่ง Revenge เป็นได้ทั้งคำนามและคำกริยา หากเป็นคำนามจะแปลว่า “การแก้แค้น ความอาฆาตพยาบาท การจองเวร” ส่วนถ้าเป็นคำกริยาก็แปลได้เลยว่า “แก้แค้น คิดบัญชี” ฉะนั้น มันแค้นมาตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว ยังจะมาใส ๆ ไหวอยู่อีกหรือไงกัน
Revenge of Others เป็นเรื่องราวของเด็กม.ปลายวัย 19 ปีที่เลือกเส้นทางแก้แค้นมากกว่าความฝัน เด็กหนุ่มคนหนึ่งพลัดตกจากอาคารเรียนลงมาตายอย่างปริศนาระหว่างที่เขากำลังคุยโทรศัพท์กับน้องสาวฝาแฝด เธอที่อยู่ปลายสายไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยจนกระทั่งเห็นว่ามันผิดสังเกตที่พี่ชายหายไปเลยตั้งแต่วันนั้น เธอจึงเริ่มต้นตามหาตัวพี่ชาย กระทั่งพบความจริงว่าเขาตายไปแล้ว จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น แม้ว่าทุกคนจะเข้าใจว่าเขาฆ่าตัวตาย แต่น้องสาวอย่างเธอไม่เชื่อ เธอจึงเดินหน้าหาความจริงเกี่ยวกับการตายของพี่ชาย จนรู้ว่าช่วงชีวิตที่ทั้งคู่อยู่ห่างกัน พี่ชายตัวเองก็ไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่คิด ถึงขั้นที่ใคร ๆ ก็อยากให้เขาตายทั้งนั้น
ที่โรงเรียนแห่งใหม่ที่เธอย้ายเข้ามาเรียน เธอพบว่าทุกคนดูมีพฤติกรรมแปลก ๆ และดูน่าสงสัยไปซะทุกคน ที่สำคัญการบูลลี่กันในโรงเรียนที่ส่วนใหญ่จะมีอยู่ทุกที่ แต่ที่โรงเรียนนี้มันเกินเบอร์ถึงขั้นเป็นอาชญากรรม อย่างน้อยที่สุดก็มีพี่ชายเธอที่ตายในโรงเรียน แต่ตอนนี้คนที่เธอเข้าไปพัวพันด้วยมากที่สุด คือเด็กหนุ่มที่เรียนอยู่ห้องเดียวกัน เธอเจอเขาโดยบังเอิญจากความเข้าใจผิด อาจไม่ได้ถึงขั้นหยุมหัวกัน ทว่าก็รู้สึกว่าไม่น่าไว้วางใจ และตอนนี้เธอก็ดันไปรู้ความลับของเขาเข้าด้วย ความลับที่เป็นอีกหนึ่งปัจจัยว่าเรื่องนี้จะพลิกล็อกหักมุมหลอกคนดูไปมามากแค่ไหน
บอกเลยว่าเรื่องราวต่อจากนี้คงจะสานต่อความโหดสะใจของการแก้แค้นอย่างแน่นอน เพราะถ้ามันถึงขั้นเป็นอาชญากรรม อาชญากรที่กฎหมายเล่นงานไม่ได้ต้องโดนอะไรบ้างนะ ต้องซาดิสม์แค่ไหนถึงจะสมน้ำสมเนื้อ ใบ้ให้ว่าพระเอกโหดมาด โหดแบบไม่คิดว่าจะได้เห็น “พัคโซโลมอน” เล่นบทแบบนี้ รับบทดาร์กฮีโร่แล้วหนึ่งกรุบ แต่มันก็มีเหตุผลที่สนับสนุนพฤติกรรมของพระเอกอยู่ไง บวกกับปมสืบสวนที่ชวนให้ติดตาม ส่วน “ชินเยอึน” เรื่องนี้ก็เป็นผู้หญิงสายแข็งแรงต่างจากเรื่องก่อนที่เคยเป็นเหยื่อการบูลลี่เหมือนกัน เด็กสาวมาด Girl Crush กับท่าทางการยกปืน บอกเลยว่าโคตรเท่ ผู้หญิงด้วยกันเห็นแล้วยังอยากกรี๊ด นางมาแบบสวยสังหาร
เวลาได้ยินเรื่องหมาโดนทิ้งตามที่ท่องเที่ยว ฉันจะนึกถึงตัวเอง
ไม่รู้ว่าจะพูดว่ายังไงดี คือแบบว่าซีรีส์เกาหลีเนี่ยมักจะชอบมีบทสนทนาที่ฟังแล้วรู้สึกจุกอกตลอด โดยเฉพาะเวลาที่บทพูดเหล่านี้ถูกพูดโดยตัวละครที่มีชะตาชีวิตที่น่าสมเพชเวทนา มันยิ่งทำให้รู้สึกสะเทือนใจไปกันใหญ่ และเอาดี ๆ นะ จุดขายของซีรีส์เกาหลีก็มักจะมีตัวละครที่มีชีวิตรันทด สู้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับแทบทุกเรื่อง สะท้อนให้เห็นภาพอะไรบางอย่างในสังคมก็คงจะส่วนหนึ่ง แต่เหตุผลหลัก ๆ คือปมชีวิตแบบนี้มันเอามาขยายต่อให้ดูน่าสนใจได้หลายแง่มุม
แบบที่นางเอกเรื่องนี้เปรียบเทียบชีวิตตัวเองกับหมาที่ถูกทิ้งแล้วหนึ่ง มันชี้ให้เห็นเลยว่าชีวิตที่ผ่านมาของเธอไม่ได้สุขสราญเปรมปรีดิ์เหมือนกับเพื่อนวัยเดียวกันคนอื่น ๆ แค่คุณภาพชีวิตพื้นฐานก็ไม่ใช่แล้ว สิทธิเด็ก 4 ข้อถูกทำลายทิ้งทั้งหมดจากพ่อแม่ที่เอาลูกตัวเองไปปล่อย การที่ต้องทนมีชีวิตอยู่กับปมในใจว่าเป็นเด็กที่ถูกทิ้ง และต้องใช้ชีวิตอยู่ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ามาตลอดจนโตเป็นสาวมันคงจะกัดกินใจไม่น้อยเลย การที่คนเราไม่แสดงออกว่าเจ็บปวดไม่ได้แปลว่าจริง ๆ แล้วไม่รู้สึกเจ็บ โชคดีที่เธอเติบโตมาดี และโชคดีที่ตอนที่โดนทิ้ง เธอก็ยังมีพี่ชาย
ไม่รู้ว่าซีรีส์เรื่องนี้จะขยี้ปมในใจของนางเอกมากแค่ไหน คือนางเป็นเด็กที่ถูกทิ้งพร้อมกับพี่ชายฝาแฝดที่เกิดก่อนแค่ 10 นาที โตมาที่บ้านเด็กกำพร้า พออายุได้ 8 ขวบ ก็ถูกทิ้งอีกครั้งเพราะมีผู้ใหญ่ใจดีรับพี่ชายฝาแฝดไปอุปการะ พรากสายสัมพันธ์ฝาแฝดที่โตมาด้วยกัน วันที่จากกันนางแทบไม่มีน้ำตาสักหยดเอาแต่ยิ้มส่งพี่ชายขึ้นรถไป ในวันที่พี่ชายถูกนำมาเลี้ยงที่บ้านเศรษฐีที่โซล นางกลับยังอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้าที่ปูซานมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งเป็นวัยที่เรียนม.ปลายแล้ว ถึงอย่างนั้น 2 พี่น้องก็ยังแอบติดต่อกันอยู่ โดยที่ครอบครัวใหม่ของพี่ชายไม่รู้
บอกตรง ๆ ว่ารู้สึกตะหงิดใจที่นางเปรียบเทียบตัวเองกับหมาที่ถูกทิ้ง ด้วยความที่เราไม่รู้ว่าตอนนี้นางเอกคิดอะไรอยู่ นอกเหนือจากการที่นางย้ายโรงเรียนมาอยู่ที่โซลเพื่อมาตามสืบคดีว่าใครฆ่าพี่ชายตัวเอง ถ้าตัดเรื่องนั้นทิ้งไปก่อน ส่วนตัวเราคิดว่านางก็คงจะมีความรู้สึกหวั่นไหวอยู่บ้างแหละว่าทำไมตัวเองถึงโดนทิ้งอยู่เรื่อย ขนาดมีคนรับพี่ชายไปเลี้ยง นางก็อาจจะเคยตั้งคำถามว่าแล้วทำไมถึงไม่ใช่ฉันล่ะ หรือทำไมถึงไม่มีคนอุปการะฉันบ้าง มันไม่เชิงว่าอิจฉาพี่ชายตัวเองหรอก เพราะทั้งคู่ยังติดต่อกันอยู่และก็ดูรักกันดี แต่คนเราจะไม่รู้สึกได้เลยจริง ๆ เหรอกับเหตุการณ์แบบนี้
ด้วยความที่ซีรีส์เรื่องนี้เป็นกระแสในช่วงข้ามคืน จากความที่โทนเรื่องมันหม่น ๆ ในรั้วโรงเรียน ซีรีส์เด็กนักเรียนมัธยมสายดาร์กที่มีประเด็นในเรื่องของความรุนแรงในโรงเรียน แถมมีใครสักคนที่เป็นฆาตกรฆ่าเพื่อนคนหนึ่งตายในโรงเรียนด้วย ก็เลยจะเห็นรีวิวในโซเชียลมีเดียเป็นจำนวนมาก ทั้งรีวิวจากพวกแฟนเพจสายซีรีส์ทั้งหลายและโพสต์ธรรมดา ๆ ของคนที่ดู บางคนบอกว่าดูเรื่องนี้แค่ 2 ตอนก็ติดแล้ว การทิ้งปริศนาเรื่องการตายของพี่ชายนางเอกทำให้ตัวละครทุกตัวดูน่าสงสัยไปหมด และเหมือนจะมีคนที่แว่บหนึ่งเกิดสงสัยนางเอกด้วยว่าเป็นคนฆ่าพี่ชายตัวเองหรือเปล่า นี่จึงเป็นจุดที่ทำให้รู้สึกตะหงิดใจกับปมนางเอก ถ้าจะโยงให้เข้าเค้าอะนะ
ถ้าตามไทม์ไลน์ที่เรื่องเฉลยมาแล้ว ก็จะพบว่านางเอกมาฆ่าพี่ชายตัวเองไม่ได้หรอก ในเวลาเดียวกันนั้น คนหนึ่งอยู่โซล คนหนึ่งอยู่ปูซาน และทั้งคู่วิดีโอคอลกันอยู่ในเวลานั้น แต่เพราะมันเป็นซีรีส์เกาหลีที่เก่งนักเรื่องการแกงหม้อใหญ่คนดูนี่แหละ เลยไม่กล้าวางใจกลัวหน้าแหก การจัดไทม์ไลน์หลอก ๆ ในเรื่องแบบที่ต้มคนดูซะเปื่อย มีให้เห็นเป็นตัวอย่างมาแล้วในเรื่อง Mouse เฉลยมาคนดูแทบร้องไห้ด้วยความโกรธ อีกอย่างท่าทีที่พี่ชายนางเอกตกใจตอนที่ฆาตกรเข้ามาในห้องมันก็ติดตามาก เงาลาง ๆ ที่คนดูเห็นก็ร่างเล็ก ๆ เหมือนผู้หญิง (แต่ว่าไม่ได้ ในเรื่องก็มีผู้ชายร่างเล็ก) บวกกับปมในใจบางอย่างที่นางเอกไม่ได้แสดงออกมา จึงไม่แปลกใจที่จะมีคนสงสัยนางเอกเหมือนกัน
ชีวิตคนเรามันสั้น ถ้ามัวแต่ให้อภัยกัน เมื่อไรจะได้แก้แค้น
ใครเป็นคนแรกที่เรียบเรียงประโยคนี้ขึ้นมาก็ไม่รู้นะ เพียงแค่อยากจะบอกว่าอย่างชอบเลย สมองสุดแสนจะปราดเปรื่อง เพราะมันเป็นการเล่นกับข้อเท็จจริงที่ว่า “ชีวิตคนเรามันสั้น และมันก็ไม่แน่ไม่นอน” ซึ่งใครต่อใครก็มักจะบอกว่าอยากทำอะไรก็ให้รีบทำ อย่ารี ๆ รอ ๆ เราไม่รู้ว่าชีวิตเราเหลือเวลาอีกเท่าไร มันอาจจะสั้นมากก็ได้ เกิดตายขึ้นมาก่อนที่จะทำนั่นทำนี่ก็คงรู้สึกเสียดาย ตายไปก็จะกลายเป็นผีที่มีเรื่องค้างคาใจ เกิดเป็นพล็อตซีรีส์แบบที่คนเป็นต้องมาช่วยสานต่อความปรารถนาคนตายที่ตายก่อนทำสำเร็จ แบบเรื่อง May I Help You และ Sell Your Haunted House อีก
ส่วนอีกประเด็นก็คือ “เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร” มันจะมีสักกี่คนกันที่ปล่อยวางได้ ยิ่งคนยุคนี้สมัยนี้นะฝันไปเถอะ คือคนสมัยนี้มีความหัวร้อนสูงมาก แถมการมีสารพัดอาวุธติดมือมันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร พกติดตัวไว้อุ่นใจกว่า หลาย ๆ คนรู้สึกว่าการให้อภัยกันมันง่ายเกินไป มาทำให้คนอื่นเขาแค้นแล้วจะจากไปง่าย ๆ ด้วยคำว่าให้อภัยกันเถอะแบบนี้เหรอ แล้วที่บอกว่าเดี๋ยวเวรกรรมก็เล่นงานเขาเอง แล้วเราต้องรอดูถึงเมื่อไรล่ะกว่ากฎแห่งกรรมจะทำงาน ไล่ลงโทษคนที่เคยทำเรื่องไม่ดี แล้วถ้าเราตายก่อนล่ะ ก็อดเห็นงี้เหรอ มันหมดยุคที่คนเชื่อว่า “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว” แล้วไง เพราะภาพที่เห็นกันก็คือ “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ดีมีถมไป” ต่างหาก
การแก้แค้น มันมีจุดเริ่มต้นมาจากการที่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รับความยุติธรรม ไม่ว่าจะด้วกฎแห่งกรรมหรือด้วยกฎหมายก็ตาม แล้วทำไมเราจะต้องเป็นฝ่ายโดนกระทำอยู่คนเดียว ตกเป็นเหยื่อโดยที่ต้องยอมให้เขาทำอะไรก็ได้ เสียหายไปแล้วยังต้องมาบอกว่าไม่เป็นไร ฉันให้อภัย ไม่โกรธไม่แค้น แบบนี้อะนะ แค่ฟังก็หงุดหงิดแล้วถูกไหม ยุคนี้มันต้องลุกขึ้นมาสู้คน แบบ “ตาต่อตา ฟันต่อฟัน” ต่างหาก เพื่อเรียกร้องความยุติธรรมคืนให้กับตัวเอง
เมื่อ 2 ประเด็นมารวมกัน จึงกลายเป็นว่าชีวิตคนเรามันสั้นมากนะจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ อยากทำอะไรก็รีบทำ และใช่! ฉันอยากแก้แค้น และฉันจะไม่ยอมเสียเวลาอันมีค่าหมดไปกับการให้อภัย ที่ตัวฉันไม่ได้รับความยุติธรรมอะไรเลย ทุกคนรู้ดีว่าการแก้แค้นไม่ใช่เรื่องที่ดี แต่เราให้อภัยคนที่ทำกับเราได้จริง ๆ เหรอ ในเมื่อเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ทำไมต้องเป็นเราที่โดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวด้วยล่ะ ก็นะ ถ้าไม่ได้มีใครที่จริงจังกับชีวิตเกินไปถึงขนาดต้องมาฉอดว่าการแก้แค้นไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ก็พอจะเข้าใจความหมายของสารที่ว่า “ชีวิตคนเรามันสั้น ถ้ามัวแต่ให้อภัยกัน เมื่อไรจะได้แก้แค้น” ที่หลายคนพยายามสื่อแหละ
ซึ่งซีรีส์เรื่องนี้ก็กำลังสื่อสารในประเด็นนี้อยู่ นางเอกรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมที่พี่ชายของตัวเองถูกฆ่าตาย แต่โดนตราหน้าว่าฆ่าตัวตาย (บางคนมองว่าการฆ่าตัวตายเป็นเรื่องผิดบาป เป็นเรื่องน่าไม่อายเกินให้อภัย) แถมไม่มีหลักฐานอะไรหลงเหลือให้พวกเจ้าหน้าที่ทำงานอีก และเธอก็มองว่าพวกตำรวจทำงานกันมักง่ายเกินไป รีบปิดคดีไม่สืบต่อ เธอจึงต้องเดินหน้าตามหาความจริง และอาจต้องลงมือแก้แค้นอย่างสาสมกับพวกที่อยู่เบื้องหลังการตายของพี่ชายด้วยตัวเธอเองด้วย ให้พวกที่อยู่เบื้องหลังเจอกับตัวบ้างก่อนปิดบัญชีแค้น
ลูกผมทำอะไรผิด ทำไมเธอต้องตาย
เป็นอีกครั้งที่ซีรีส์เกาหลีเล่นเรื่องประเด็นความรุนแรงในโรงเรียนแบบโหดมาก ซึ่งส่วนใหญ่มันก็จะเป็นแบบนี้มาโดยตลอด พวกแก๊งเด็กเกเรจอมบูลลี่ พวกเด็กอันธพาลสารเลว เด็กเปรตที่ชอบวางตัวเป็นขาใหญ่เจ้าถิ่น ส่วนใหญ่แล้วจะมีแบ็กดีทั้งนั้น ไม่งั้นจะเอาอยู่ลอยหน้าลอยตาทั้งที่ทำความชั่วได้ยังไง ถ้าอ้างตามในซีรีส์ เด็กนรกพวกนี้จะเป็นลูกคนรวย พ่อแม่เป็นผู้มีอิทธิพล มีหน้ามีตาในสังคม คนพวกนี้ถึงทำอะไรก็ไม่เคยผิด ต่อให้สรรหาเอาหลักฐานมาวางกองสูงเท่าภูเขา ทั้งเงินทั้งอำนาจที่คนเหล่านี้มี หลักฐานกองโตก็ไม่มีประโยชน์ คนที่เป็นเหยื่อก็จะทุกข์ทรมานต่อไป
นั่นแหละ มันถึงมีคนที่เลือกที่จะแก้แค้นด้วยตัวเองไง ทั้งกฎหมาย กฎแห่งกรรม หาได้ทำอะไรคนเหล่านี้ได้ การที่คนพวกนี้ได้รับความช่วยเหลือจนสามารถออกมาเดินลอยหน้าลอยตาทั้งที่มีความผิด มันก็ไม่ได้ทำให้คนพวกนี้รู้สึกสลดหรือพยายามอยู่แบบสงบเสงี่ยมแต่ประการใด แถมยังเหิมเกริมกว่าเดิมด้วยตามประสาของคนแบ็กดีที่ต้องอวดอ้างสรรพคุณว่าไม่ว่าจะเลวแค่ไหนก็รอด แค่มีเงินกับมีอำนาจก็พอ คนพวกนี้ยังจะตามไปข่มขู่เหยื่อหรือพยานให้รู้สึกกลัวจนหัวหด จนไม่กล้า (ไม่สามารถ) ลุกขึ้นต่อกรด้วยได้ และคนพวกนี้ก็ยังจะเป็นคนเลวต่อไป
อย่างที่บอกว่าซีรีส์เรื่องนี้มันเป็นซีรีส์เด็กมัธยมที่มันควรจะเป็นวัยใส แต่ที่สิ่งที่พวกเขาเจอในรั้วโรงเรียนมันไม่ใส จึงกลายเป็นซีรีส์สายดาร์กแนวล้างแค้นฉบับนักเรียนม.ปลาย โดยมีตัวละครหลัก 2 ตัวที่ไม่มีทั้งเงินและอำนาจเป็นตัวเดินเรื่องเปิดฉากแก้แค้น นางเอกเป็นนักกีฬาแม่นปืน ขอแค่มีปืนจริงในมือ เธอก็จัดการศัตรูวัยเดียวกันได้ง่าย ๆ ส่วนพระเอกก็มีพื้นฐานด้านศิลปะการต่อสู้ แถมตัวเขายังมีปัจจัยบางอย่างที่สนับสนุนให้ใจกล้าบ้าดีเดือดขนาดนั้นด้วย ถ้าไม่รวมเรื่องอาการเจ็บป่วยที่เขากำลังเผชิญอยู่จนทำให้พฤติกรรมเปลี่ยน เขาก็รักความยุติธรรมมากพอที่จะตั้งตัวเองเป็นศาลเตี้ยจัดการพวกแก๊งเด็กเหลือขอที่ชอบรังแกคนอื่น ให้รู้จักสำนึกซะบ้างเวลาโดนเอง มีแบ็กดีจนเคยตัว
การที่พระเอกตั้งตัวเป็นศาลเตี้ยตัดสินพวกแก๊งเด็กเลวที่ชอบข่มเหงรังแกคนอื่นนั้น แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง จะบอกว่ามันคือการแก้แค้นอย่างหนึ่งก็ได้ แต่สิ่งที่เด็กเลวพวกนั้นกระทำกับเหยื่อแล้วตัวเองก็ไม่ถูกลงโทษใด ๆ ทั้งสิ้น ถึงขนาดที่เหยื่อไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู๋ต่อไปจนพยายามฆ่าตัวตายนั้น แบบนี้มันถูกต้องแล้วเหรอ สงสารทั้งตัวเหยื่อที่ถูกกระทำอย่างไร้มนุษยธรรม และพ่อแม่ของเหยื่อที่สูญเสียลูกไปตั้งแต่ที่ลูกตกเป็นเหยื่อแล้ว แล้วลูกของพวกเขาผิดอะไร ทำไมต้องมาตายเพื่อที่จะหนีให้พ้นจากคนเลวแบบนี้
พระเอกเห็นแล้วก็เหลืออดแหละ ครั้งหนึ่งที่เขาเคยยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง เพราะเธอเป็นเหยื่อความรุนแรงโดนทำร้ายจนเกือบตาย ส่วนครั้งล่าสุดเหยื่อคดีข่มขืนก็พยายามฆ่าตัวตาย เพราะตัวคนทำผิดยังลอยนวลแถมข่มขู่สารพัด พระเอกเลยจัดให้เลย คนพวกนั้นไม่มีทางสำนึกได้เองหรอก เพราะคิดว่าตัวเองนี่ล่ะที่เจ๋งสุด ใหญ่สุด ใครก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าไม่โดนกับตัวเองแบบที่เหยื่อโดนก็จะทำเลวต่อไป การแก้แค้นอาจไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดหรอก แต่มันคือหนทางที่พอจะทำให้ใครบางคนรู้สึกว่ายังมีความยุติธรรมอยู่บนโลก แม้ว่าจะเป็นความยุติธรรมสายดาร์กก็ตาม
สรุปก็คือ ไม่แปลกใจที่ทำไมกระแสของซีรีส์เรื่อง Revenge of Others ถึงถูกจุดติดอย่างไวเพียงแค่ 2 ตอนที่ Disney+ ปล่อยออนแอร์ เข้าใจได้ว่ามีกระแสเดิมจากพระเอกส่วนหนึ่ง แต่เชื่อเถอะว่าคนดูหลายคนน่ะไม่มีความอดทนมากพอที่จะดูนักแสดงที่ตัวเองชอบเล่นบทตรรกะป่วย ๆ หรือทนดูหน้านักแสดงทั้งที่เนื้อเรื่องมันไม่ไหวหรอก เราเป็นคนหนึ่งที่ต่อให้ชอบนักแสดงแค่ไหน ถ้ามันไม่สนุกก็เทหมดแหละ เสียเวลาดู แต่ถ้ามันมีอะไรที่ชวนให้ติดตามต่อว่าเรื่องมันจะไปจบที่ตรงไหน หรือเปิดเผยว่าใครเป็นฆาตกร แบบนี้สิสนุก🩸
