กลับมาสานต่อความโหดแบบชวนจิตตกอีกครั้ง สำหรับ Squid Game 2 ที่ครั้งก่อน Squid Game เล่นจัดหนักจัดเต็ม 9 ตอน 9 ชั่วโมง ดูกันจนตาค้าง พอมาในซีซัน 2 นี้ ผู้กำกับดูจะปรานีลูกตาของคนดูขึ้นมานิดนึง เหลือเวลาทนจ้องจอนาน ๆ แค่ 7 ตอน 7 ชั่วโมง (7 นาที) ทำให้สายดูรวดเดียวจบทรมานน้องลูกตาน้อยลงหน่อย แต่นี่เป็นคนหนึ่งที่จ้องจอนาน ๆ ไม่ค่อยไหว เลยมาช้ากว่าชาวบ้านเขา ชาวบ้านเขาดูกันจบไปตั้งแต่ก่อนปีใหม่แล้ว นี่ต้องค่อย ๆ ดูไปวันละตอนสองตอนไม่ต่อเนื่องกัน ใช้เวลารวม 3 วันจบ และกว่าจะจบ ก็ข้ามปีมาถึงปี 2568 จนได้ สวัสดีปีใหม่ในวันที่ 5 ของปีด้วยค่ะ!
Squid Game 2 เป็นซีรีส์ Original ที่ Netflix ลงทุนให้ทำต่อในซีซัน 2 (และ 3) ทั้งที่ผู้กำกับไม่ได้อยากทำ 555 เพราะปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อนมันไปสุดทางมากจริง ๆ ไม่มีใครคิดเลยว่ามันจะปังปุริเย่ขนาดนั้น จากการนำเสนอเรื่องราวแบบเกม survival ที่ต้องเอาชีวิตรอดให้ได้เพื่อแลกกับเงินรางวัลมหาศาล มีจำนวนผู้เข้าเล่นเกมทั้งหมด 456 คน แต่ละเกมดูไม่มีอะไรยาก เพราะมันเป็นเกมเด็กเล่น ที่เด็กเกาหลีแทบทุกคนน่าจะเคยเล่นในวัยเด็กกันมาทั้งนั้น แต่ความจริงแล้ว…มันไม่ง่าย ต้องชนะแต่ละเกมเท่านั้น ถึงจะไม่สู่ขิตไปเฝ้าท่านยมซะก่อน แล้วถ้าเล่นชนะทุกเกมก็จะได้เงินจริงไม่หลอกไม่ลวง ส่วนคนแพ้ก็ตายจริงไม่ลวงไม่หลอกเหมือนกัน
โดยในซีซัน 2 นี้ เป็นการกลับมาของผู้เล่นหมายเลข 456 ผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวในซีซันที่แล้ว ที่หอบเงินก้อนโตกลับบ้าน 45,600 ล้านวอน (ตีเป็นเงินไทยกลม ๆ ก็ประมาณ 1,200–1,300 ล้านบาท ตามอัตราแลกเปลี่ยนในช่วงนั้น ๆ) ที่เขาต้องกลับมา เพราะเกมนี้มันไม่ใช่เกมปกติธรรมดา มันคือเกมที่พรากชีวิตของคนอื่นเพื่อความสนุกสนานของคนไม่กี่คน เขามองว่ามันไม่ถูกต้อง เขาเลยต้องการล้างบางองค์กรที่ทำเกมนี้ขึ้นมา ซึ่งหลังชนะเกมในซีซันแรกเมื่อ 2 ปีก่อน ผู้เล่น 456 ทุ่มเทสุดชีวิตในการกลับเข้าไป ณ สถานที่เล่นเกมอีกครั้ง เพื่อสาวไปให้ถึงตัวการใหญ่สุดที่บริหารเกมนี้ และทำลายเกมนี้ให้จบลง
ผมให้โอกาสคุณ และคุณก็เลือกแล้วครับ คนที่ทิ้งขนมปังพวกนี้ไม่ใช่ผม แต่เป็นพวกคุณครับ
เกือบ 1 อีพีเต็ม ๆ ที่ให้แอร์ไทม์พ่อใหญ่ “กงยู” พูดได้คำเดียวว่า “นี่สินะการแสดงของนักแสดงรุ่นเก๋าเกม” ยิ่งฉากที่นั่งประจัญหน้ากับ “อีจองแจ” ตอนเล่นเกมรัสเซียนรูเล็ต การแสดงของทั้ง 2 ท่านคือไม่ผิดหวัง ในฐานะคนที่เปิดดูช่วงเงียบ ๆ ตอนกลางคืนคนเดียว บอกเลยว่าขนลุกสุด ๆ เหมือนมีอะไรหนัก ๆ มาทับอกจนรู้สึกหายใจไม่ออก ทำถึง ทำเกิน ดูโรคจิต ทำคนดูหลอนจิตตกน่ากลัวมาก แล้วถ้าย้อนขึ้นไปอีกหน่อยในฉากกระทืบขนมปังที่ตัวละครของพ่อใหญ่เล่นปล่อยลูกบ้าออกมาจนหมดแม็กซ์ ถึงขั้นที่คนดูอย่างดิฉันต้องสบถออกมาอย่างหยาบคายว่าเชี่ยไรวะเนี่ย! ก็เชื่อเลยว่ามันจะกลายเป็นอีกหนึ่งฉากในตำนานของนักแสดงที่ชื่อว่า “กงยู” ไปตลอดกาล
พูดถึงฉากขนมปัง vs ล็อตเตอรี่ นี่มองว่ามันเป็นฉากเล็ก ๆ ฉากหนึ่งที่อ้างอิงไปถึงพล็อตใหญ่ของเรื่อง Squid Game ได้ดีทีเดียว ลองคิดดูว่าถ้าคุณเป็น homeless ที่กำลังตกอยู่ในสภาพยากลำบาก ไร้ความฝัน ไร้ความหวัง ไร้อนาคต ไม่มีอาหารจะกิน ไม่มีที่ซุกหัวนอน ต้องไปอาศัยนอนตามสวนสาธารณะ เที่ยวเดินขอเงินชาวบ้านเพื่อเอาไปซื้ออาหารกินประทังชีวิต ถ้าไม่มีใครให้ก็เลือกไม่ได้ที่จะต้องไปคุ้ยขยะหาเศษอาหารมากิน ใครมองมาด้วยสายตารังเกียจ แล้วจู่ ๆ ก็มีคนหน้าหล่อใส่สูทเดินเข้ามาหาคุณ พร้อมกับยื่นขนมปัง 1 ชิ้นและล็อตเตอรี่ 1 ใบให้กับคุณ โดยมีเงื่อนไขเพียงข้อเดียวว่า “เลือกได้แค่อย่างเดียว” คุณจะเลือกอะไร ลองให้คำตอบตัวเองในใจพร้อมกับเหตุผล
ถ้าอิงจากในซีรีส์ มีคน homeless เลือกทั้งขนมปังและล็อตเตอรี่ แต่จะเห็นว่าอัตราการเลือกล็อตเตอรี่นั้นสูงกว่ามาก ๆ สะท้อนให้เห็นว่าทั้งที่อยู่ในสภาพท้องหิวแบบนั้น แต่หลายคนก็ยังเลือกที่จะเสี่ยงกับอนาคตที่จับต้องไม่ได้มากกว่าอาหารที่ช่วยบรรเทาความหิวได้ทันทีอย่างแน่นอน และอาจจะเป็นอาหารดี ๆ เพียงอย่างเดียวในวันนี้ (และในรอบหลาย ๆ วัน) ที่ทำให้มีชีวิตอยู่ได้จนถึงพรุ่งนี้ด้วยซ้ำ หลายคนลังเลอยู่นานว่าจะเลือกอะไรดี แต่ท้ายที่สุดก็ “ตัดสินใจ” เลือกล็อตเตอรี่ ภาพของเงินก้อนโตที่อาจพลิกชีวิตคุณจาก homeless เป็นเศรษฐีได้ถ้าคุณมีดวงโชคดี ด้วยล็อตเตอรี่ที่คุณไม่ได้ลงทุนซื้อเอง มันก็ยั่วยวนชวนหยิบมาขูดลุ้นดูจริง ๆ แหละ
ฉากนี้คือภาพสะท้อนของกลไกและเหตุผลที่ว่า ทำไมคนจำนวน 456 คนถึงได้เข้าไปมีส่วนร่วมในเกมนรกนี่ และขนาดที่รู้แล้วว่าการเดินหน้าก็เท่ากับเสี่ยงตาย แล้วค่าหัวของตัวเองก็จะกลายเป็นเงินรางวัลสะสมของผู้ชนะ แต่เพราะคนจำนวนครึ่งต่อครึ่งเห็นภาพว่าตัวเองจะชนะ จะหอบเงินก้อนโตที่แลกมาด้วยชีวิตของคนอื่นกลับบ้านไปใช้หนี้สินของตัวเองที่เป็นเหตุปัจจัยให้เข้ามาร่วมเกมนี้ตั้งแต่แรกไง ถ้าหยุดเกม เงินที่ได้ออกไปมันก็น้อยนิดจนเหมือนเปล่าประโยชน์ทั้งที่ได้เสี่ยงตายมาแล้วรอบนึง คนจำนวนมากจึงโหวตที่จะเล่นเกมต่อเพื่อเริ่มด่านใหม่ ยอมที่จะเสี่ยงไปต่อกับผลลัพธ์ที่ไม่แน่นอน แล้วเมินผลลัพธ์ที่ได้ชัวร์ไปอย่างไร้ความหมาย ความโลภทำให้หน้ามืดตามัวไปหมดแล้ว
แกเอง ก็เข้าใจว่าตัวเองเป็นวีรบุรุษที่เปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้หรือไง
ถ้ามองซีรีส์เรื่องนี้ผ่านสายตาของตัวละครหลัก “ซองกีฮุน” ที่จะเรียกว่าพระเอกก็ได้แหละ จะเห็นว่ามันมีความแตกต่างนิดหน่อยในพล็อตหลักระหว่างภาคแรกกับภาคสอง ภาคแรก มันคือการที่คนจนตรอกที่ใช้ชีวิตไม่ต่างจากเศษขยะจำนวน 456 คน ยอมเข้ามาเล่นเกมเพราะหวังเงินรางวัลไปต่อชีวิตตัวเองข้างนอกหลังจบเกม แต่ละคนมีหนี้ก้อนโตที่ไม่สามารถใช้คืนได้ในชีวิตนี้ โดยที่ยังไม่รู้ว่าการย่างเท้าเข้ามาในเกมนี้มันไม่ง่าย อาจจะไม่มีโอกาสได้กลับออกไปใช้ชีวิตข้างนอกอีกแล้วด้วยซ้ำ แต่ก็อย่างว่า เกมนี้มันเป็น “ความหวัง” ที่จะพลิกชีวิตระยำตำบอนที่รออยู่ หรืออย่างน้อยที่สุด การเข้ามาเล่นเกมอยู่ในนี้เจ้าหนี้ก็หาไม่เจอ คนที่ยังรอดอยู่จึงได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าขอแค่รอดออกไปก็พอ
แต่ในภาคสอง เกมนี้ก็ยังรวบรวมคนที่ใช้ชีวิตแบบเศษขยะ 456 คนเท่าเดิม เพราะถึงแม้พระเอกจะรวยแล้ว มีเงินก้อนโต 45,600 ล้านวอน กองเป็นภูเขาอยู่ที่ที่พัก แต่เขาดันใช้เงินนั่นตามล่าองค์กรเจ้าของเกมแทน และถึงจะเอาเงินที่ได้ไปใช้หนี้ที่มีจนหมด ทว่าก็ยังปฏิเสธที่จะใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย เขารับไม่ได้จริง ๆ กับการที่ตัวเองเคยเป็นหมากในเกมนี้ และยังคงถูกหลอกหลอนด้วยการตายของเพื่อนที่เคยร่วมเล่นเกมทุกคนที่เป็นที่มาของเงินก้อนนั้น เขาไม่ยอมหันหลังให้กับความชั่วช้าขององค์กรนี้ องค์กรที่เห็นชีวิตคนเกือบครึ่งพันเป็นของเล่นสนุก ๆ ของพวกคนรวย เขาจึงทำทุกวิถีทางที่จะหยุดเกมนี้ เพื่อไม่ให้มีใครตกเป็นเหยื่อของมันอีก เป็นเหตุให้เขาต้องกลับมาเป็นผู้เล่น 456 อีกครั้ง
ครั้งแรก เขาเข้ามาเล่นเกมในฐานะของ loser คนหนึ่งที่ชีวิตล้มเหลว ใช้ชีวิตไปวัน ๆ ไม่เอาไหน ติดการพนันจนหมดเนื้อหมดตัว ติดเหล้า เมียทิ้งและหอบลูกหนี เกาะแม่กิน ไม่มีอาชีพเป็นหลักเป็นแหล่ง เขาต้องการเงินไปใช้หนี้ และอยากรับลูกกลับมาอยู่กับตัวเอง แต่ครั้งที่สองนี้ เขาเปลี่ยนแปลงตัวเองจากคนขี้แพ้ ลุกขึ้นมาเป็นคนที่มีจุดประสงค์ในการมีชีวิตอยู่อย่างน่าชื่นชมว่า “ใจพี่แกมันได้” เพราะเป้าหมายที่ว่าก็คือ พิฆาตองค์กรนี่ซะ จะได้ไม่มีใครต้องเอาชีวิตไปทิ้งอย่างไร้ค่า และเพื่อความสนุกสนานของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งอีก
ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกผิดหวังในตัวพี่แกเลยนะ แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าพี่แกโง่อะไรด้วย เพราะพี่แกก็แค่คนตัวเล็ก ๆ ธรรมดา ๆคนหนึ่งแบบเรา ๆ นี่แหละ คนที่พื้นฐานเคยเป็นคนล้มเหลว และซีรีส์ก็ย้ำอยู่ตลอดว่าเขาไม่ใช่คนเก่งหรือเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องอะไรมาตั้งแต่ต้น (และแกไม่รู้ในสิ่งที่คนดูรู้) ประสบการณ์เล่นเกมชนะปีเดียว ก็ชนะมาแบบดวงดีและโชคช่วยล้วน ๆ แค่คิดก็เป็นไปไม่ได้แล้วว่าคนแบบนี้จะมาล้มเกมที่ถูกวางระบบไว้อย่างรัดกุมแน่นหนาลงได้ เพราะฉะนั้น จะมาคาดหวังให้ตัวละครนี้เปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังมือในช่วงเวลา 2 ปี หลังออกจากเกมในภาคแรกมาก็หวังสูงเกินไป (ชีวิตจริงคนเราผ่านไป 2 ปียังย่ำอยู่กับที่มีถมเถ)
ที่สำคัญ พี่แกน่าจะมีภาวะบอบช้ำทางจิตใจจากการเห็นคนอื่นถูกฆ่า หรือถูกบีบให้ฆ่าคนอื่นเพื่อเอาชีวิตรอดด้วยแหละ แค่วางแผนส่งตัวเองกลับเข้าไปเล่นเกมอีกครั้งได้นี่ก็ว่าเก่งมาก ๆ แล้ว (ถึงแม้ว่าจะยังอ่อนหัดก็เถอะ) แต่สิ่งที่พี่แกมีเหนือกว่าคนอื่น ๆ คือความเป็นคนใจใหญ่ มีน้ำใจ และเชื่อในมนุษยธรรม จึงพลิกจากไอ้ขี้แพ้มาเป็นฮีโร่วันแมนโชว์ เดินหน้าภารกิจมาได้ไกลขนาดนี้ และสิ่งที่พี่แกมีมากกว่าตัวเองในภาคก่อน คือเขาไม่ใช่คนขี้ขลาดอีกต่อไปแล้ว เขากล้าหาญ มุ่งมั่น และมีความเป็นผู้นำ โน้มน้าวใจคนอื่นได้บ้าง เขาเองไม่ได้เริ่มต้นทุกอย่างแบบซูเปอร์ฮีโร่ แต่ทำทุกอย่างเท่าที่ไอ้ขี้แพ้คนหนึ่งพอจะทำได้ อย่าลืมสิว่าพี่แกก็เป็นแค่ “เศษขยะที่โชคดีกระเด็นออกมาจากถัง” เท่านั้นเอง
เงินพวกนั้นไม่ใช่เงินของผมครับ มันแลกมาด้วยชีวิตของทุกคนที่ตายที่นี่
ถ้าใครติดตามดูมาตั้งแต่ซีซันแรก ก็จะรู้ว่าเงินรางวัลที่กองอยู่พะเนินเทินทึกในที่กบดานของพระเอก เป็นเงินรางวัลที่เล่นเกมชนะในภาคแรกมา มันเป็นเงินที่ถูกสะสมจากการตกรอบของผู้เล่นแต่ละคน หรือพูดง่าย ๆ ก็คือ คน 1 คนในเกม มีค่าหัว 100 ล้านวอน ที่สามารถเพิ่มเงินรางวัลในกระปุกหมูยักษ์เพื่อมอบให้กับผู้ชนะ และถึงแม้ว่าเขาจะใช้เงินมหาศาลในการออกตามหาชายหน้าหล่อชวนเล่นตั๊กจี เพื่อหาทางกลับเข้ามาเล่นเกมอีกครั้งนานถึง 2 ปี แต่ดูเหมือนว่าพี่แกจะใช้เงินไปไม่เท่าไรเอง และเหมือนว่าแกจะแตะเงินในส่วนของค่าหัวคนอื่นให้น้อยที่สุดด้วย
มันคือความรู้สึกผิด รู้สึกบาป ที่ได้เงินก้อนนี้มาครอบครองคนเดียว และเพื่อนร่วมเกมคนอื่น ๆ ก็ตายไปหมดจนกลายมาเป็นเงินก้อนนี้ ถึงได้ยอมรับไงว่าพี่แกใจมันได้มาก ๆ กับการยอมแลกทุกอย่างเพื่อกลับเข้าไปล้มเกมนั้นให้ได้ เตรียมการวางแผนอย่างดีที่สุดเท่าที่จะคิดออก ทั้งที่ไม่ได้เก่ง ไม่ได้ฉลาด แถมทุกความเคลื่อนไหวก็อยู่ในสายตาขององค์กร เพราะฉะนั้น ก็ไม่ต้องแปลกใจที่พี่แกจะโดนนำอยู่ก้าวหนึ่งเสมอ ๆ ซึ่งการที่แกสามารถก้าวข้ามมาถึงขั้นที่ชิงปืนจากพวกทหารชุดชมพูได้ โน้มน้าวใจให้คนกลุ่มหนึ่งยอมร่วมทีมทลายเกม สังหารพวกหน้ากากชุดชมพูตายเป็นเบือ แล้วลุยบุกมาจนถึงพื้นที่ควบคุมได้ขนาดนั้น นี่ว่าก็ไม่ธรรมดาแล้วนะ
เพราะเกมนรกนี่มันคือเกมที่เล่นกับความเป็นมนุษย์ ฉวยโอกาสในจังหวะที่คนเหล่านั้นจนตรอกยืนอยู่ปากเหว แล้วหยิบเอาชีวิตของพวกเขาขึ้นมาเล่นเป็นเกมสนุก ๆ สนองความเลวของตัวเอง ยิ่งพอได้เห็นธาตุแท้ของแต่ละคนที่เผยออกมาตอนที่ตัวเองกำลังจะตายแต่ต้องดิ้นรนให้ไม่ตาย หรือตอนที่โดนความโลภเข้าครอบงำจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น แม้เสี่ยงตายเองหรือต้องฆ่าคนอื่นก็ย่อมได้เพื่อให้จำนวนเงินสะสมมันเยอะขึ้น ก็ยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่ ในเมื่อทุกคนยอมพ่ายแพ้ต่อความโลภเอง เข้าร่วมเล่นเกมด้วยความเต็มใจเอง ซึ่งคนอย่างพระเอกนี่แหละที่จะท้าทายความเชื่อขององค์กรนี้ ด้วยพลังเล็ก ๆ ที่เขามี เขาไม่ได้คิดที่จะสวมบทฮีโร่เปลี่ยนแปลงโลก เขาแค่ทำในสิ่งที่เขาคิดว่ามันถูกต้อง
คนดีแบบพระเอก ถึงจะหายาก แต่คิดว่าบนโลกนี้ก็มีคนแบบนี้อยู่จริง ๆ นะ คนที่เงินกองเท่าภูเขาวางกองอยู่ตรงหน้า แต่ไม่เสวยสุขกับมัน เพราะในหัวของเขามีแต่ภาพจำว่าเงินก้อนนี้มันแลกมาด้วยอะไร และเขาต้องทนทุกข์ทรมานแค่ไหนเมื่อยังเห็นภาพนั้นซ้ำ ๆ ในขณะเดียวกัน คนโลภและชั่วร้ายแบบคนที่กดผลโหวตวงกลม ที่ถึงขนาดกับยอมฆ่าคนอื่นได้เพื่อให้เงินสะสมเยอะขึ้น บนโลกนี้ก็มีอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน ดังนั้น ซีรีส์ Squid Game ที่ทำออกมาถึง 3 ภาค นี่คิดว่าเขาใช้ละครเล่าความเป็นไปปกติของชีวิตมนุษย์ได้ดีที่สุดแล้ว หลายคนอาจจะมองว่ามันมีจุดที่ไม่สมเหตุสมผล แต่นี่ก็ย้ำอยู่ตลอดว่าชีวิตจริงคนเรามันก็ไม่ได้สมเหตุสมผลไปกว่ากันเท่าไรนักหรอก! คุณพูดแบบนั้นเพราะคุณกำลังดูละครที่มันเป็นชีวิตของตัวละครซึ่งเป็นคนอื่น แต่คุณไม่ได้หันมาวิเคราะห์ชีวิตจริงตัวเองที่มีเรื่องบ้าบอเกิดขึ้นเยอะแยะ
Squid Game 2 ถูกตัดจบไปแบบดื้อ ๆ แล้วในอีพีที่ 7 และไม่ว่า Squid Game 3 จะจบลงด้วยชัยชนะของพระเอกหรือไม่ เขาจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้แบบที่เขาคิดไหม แต่นี่ก็เอาใจช่วยเขาในฐานะของมนุษย์คนหนึ่งที่ยังเชื่อในตัวมนุษย์ด้วยกันเหมือนกัน จริง ๆ ไม่ได้คาดหวังว่ามันจะจบสวย ๆ มีคนรอดตายจากเกมนี้เยอะแยะหรอกนะ ในซีซันหน้าจะมีกี่ตอนก็ไม่รู้ บอกไม่ได้หรอกว่าพวกตัวละครหลัก ๆ ที่เรื่องยังเก็บไว้ถึงตอนนี้จะรอดออกไปกี่คน อาจจะตายกันหมดเลยก็ได้ หรือดีไม่ดีก็อาจเป็นพี่ 456 เจ้าเก่ารอดไปคนเดียวอีกตามเคยก็ได้เหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่าคนแบบพี่ 456 เนี่ย ถึงจะหายาก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะหาไม่มีนะ 🦑
