ในเรื่องของความรัก มีทั้งคนที่สมหวัง ผิดหวัง เจ็บช้ำ ราบรื่น แต่ในหนึ่งนิยามของความรักสมัยนี้มีอยู่ประเภทหนึ่งที่มีทั้งมวลความรู้สึกสุขและเศร้าไปพร้อม ๆ กัน มันเป้นความรู้สึกมีหวังแต่ผิดหวังอยู่ งงมั้ย ? ความรักประเภทนี้ถูกนิยามชื่อเอาไว้ว่า FRIEND ZONE คือดีแทบตายก็ขยับไปมากกว่าเพื่อไม่ได้แล้ว
แน่นอนว่าหากคุณชอบใครสักคนมาก ๆ พยายามทำดีทุกอย่างให้กับเขาทุก ๆ วัน คอยเป็นห่วงเป็นใยเทคแคร์อย่างดี จนความสัมพันธ์นั้นดูเหมือนจะเป็นมากกว่าเพื่อน แต่สุดท้ายเซอร์ไพรส์! เขาไม่ได้ชอบเราเพียงแค่รู้สึกดีเท่านั้น ทุกคนที่ติดอยู่ในวังวนแห่ง เฟรนด์โซน นี้มักจะได้รับคำปฏิเสธแบบอ่อนโยนแต่บาดลึก ว่า “เป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล่วนี่เนอะ”
บางคนยินดี บางคนเจ็บปวดที่เป็นมากกว่านี้ไม่ได้ อยากบอกว่าหากลองทำความเข้าใจทั้งสองฝ่าย เราก็ควรทำความเข้าใจกับเขาด้วยว่า เขาไม่ได้ชอบเรา แล้วทำไมเขาต้องรับเราเป็นคนรักด้วยล่ะ ซึ่งก็ต้องลองย้อนถามตัวเองดูว่าถ้าของที่เราไม่ได้ชอบไม่ได้ต้องการเราจะเก็บมาไว้ทำไมถูกไหม? ก็แค่นั้น
แต่ด้วยความดีของเรา ความเอาใจใส่และสนิทสนมกัน จะให้เขาไล่เรามันก็ไม่ถูกต้อง ในเรื่องของเราเองก็ต้องเลือกแล้วล่ะว่าจะยังไงต่อไปจากนี้ ถ้าหากยอมรับในการเป็นเฟรนด์โซนนี้ได้ ก็ดูแลห่วงใยคอยให้ความสบายใจเขาไปอย่างนี้มันก็ดีกับทุกฝ่าย ซึ่งดีไม่ดีความใส่ใจอาจชนะใจเขาได้ในวันหนึ่งข้างหน้า แต่ถ้ายอมรับกับการปฏิเสธไม่ได้ก็รีบถอยออกมารักษาตัวเองใช้ความเห็นแก่ตัวของตัวเองดึงตัวเองออกมาจากสถานการณ์นี้ เพียงเท่านี้
ต่างคนต่างประสบการณ์ และความจริงที่ว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนความชอบหรือบังคับใครได้ มันก็ยังใช้ได้อยู่ทุกครั้งที่เจอเรื่องใหม่ ๆ เก็บทุกความดีเป็นข้อคิดไว้ใช้กับคนที่ใช่แล้วมันจะดีเอง