แม้จะล่วงเลยวัยเรียนมาค่อนข้างจะเนิ่นนาน แต่เมื่อใดที่มีสัญญาณแห่งการเปิดภาคเรียน แล้วก็อดมีความรู้สึกร่วมไปด้วยไม่ได้ การปิดเทอมอันยาวนานได้สิ้นสุดลงแล้วครับ
ตอนเป็นเด็กเชื่อว่าเราๆท่านๆเกือบทุกคนคงเกลียดที่ช่วงเวลาซัมเมอร์ดูเหมือนมันจบลงเร็วเหลือเกิน รู้สึกว่ายังพักผ่อนไม่เต็มที่ ยังอ่านหนังสือไม่ครบทุกเล่มที่เล็งไว้ ยังไม่ได้ไปบ้านญาติที่ต่างจังหวัด หรือยังไม่ได้ไปบ้านเพื่อนที่นัดแนะกันไว้ ยังฝึกขี่จักรยานปล่อยมือสองข้างไม่ได้เลย เหมือนความสุขทั้งหลายกำลังจะสิ้นสุดลง มากน้อยแล้วแต่จริตของแต่ละคน
ถึงวันนี้เด็กในวัยรุ่นราวคราวเดียวกับผมได้เติบโตมาเป็นผู้ปกครองกันหมดแล้ว เราได้เจอและได้รับฟังปัญหาจากผู้คนร่วมชะตากรรมในมหกรรมเปิดเทอมนี้ว่าอย่างไรบ้างทราบไหมครับ
อันดับ 1 ประสานเสียงกันมาราวกับนัดกันไว้ คือการที่ผู้ปกครองบ่นว่าชุดนักเรียนราคาแพงขึ้นกว่าเดิมมากในช่วงเปิดเรียน ไม่ทราบว่าเกิดจากสาเหตุอะไรเป็นพิเศษหรือไม่อย่างไร ทั้งๆที่เศรษฐกิจไม่ค่อยดี แถมปัจจัยราคาต้นทุนต่างๆเช่นน้ำมันก็มิได้มีราคาขยับสูงขึ้นมากมายอะไรนัก เรื่องนี้ก็ได้สร้างภาระเพิ่มให้กับผู้ปกครองหลายราย จนบางรายต้องตัดสินใจให้ลูกใส่ชุดเดิมไปก่อน
อันดับ 2 เตรียมตัวเจอรถติด ปัญหาที่ไม่แปลกใจอะไร แต่ช่วงนี้ทั้งเด็กนักเรียนและผู้ปกครองต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษ เพราะกรุงเทพฯกำลังอยู่ในช่วงก่อสร้างเส้นทางรถไฟฟ้าหลายต่อหลายสาย นอกเหนือจากนั้นยังต้องเผชิญกับความแออัดยัดเยียด จากการกระจุกตัวจากการอยู่อาศัยของคนในเมือง
เดี๋ยวนี้บางครอบครัวของคนรุ่นใหม่ มิได้ตัดสินใจไปซื้อบ้านแถบชานเมืองหรือปริมณฑลอยู่อาศัยกันอีกต่อไปแล้ว เพราะทนสภาพการเดินทางไกลทุกวันรวมทั้งค่าใช้จ่ายไม่ไหว บางรายเลือกซื้อคอนโดมิเนียมเพื่อพักอาศัยในเมือง จะได้มาทำงานไม่ยาก
แต่จากการที่อาคารทรงสูงขึ้นกระหน่ำไม่ยั้งมือในช่วง 5-6 ปีที่ผ่านมา ซอยเล็กซอยน้อยก็ขึ้นได้หมด ประกอบการเตรียมระบบขนส่งที่ยังไม่ดีพอ และการมาอยู่อาศัยของคนต่างชาติที่เพิ่มมากขึ้นอย่างผิดหูผิดตาใน กทม. ทำให้เกิดภาวการณ์กระจุกตัวของประชากรในเมืองหลวง ต้องแย่งกันกินแย่งกันใช้ในพื้นที่แคบๆ
บ้านผมอยู่ในซอยสุขุมวิท 93 เดี๋ยวนี้จะออกไปไหน กว่าจะชิดขวาขึ้นทางด่วนซอย 62 ได้กินเวลาไปแล้วเกือบครึ่งชั่วโมง บางวันติดยาวมาตั้งแต่อุดมสุขลากไปถึงอ่อนนุช ขนาดมิได้ต้องออกไปทำงานตอนเช้าเหมือนคนอื่นเขา สามารถไปสายได้หน่อย ก็ยังโชคดี
นึกไม่ออกเหมือนกันว่าคุณพ่อคุณแม่ที่ต้องไปส่งบุตรหลานในเวลาโรงเรียนเข้ารถจะติดนานขนาดไหน และจะแก้กันต่อไปยังไง
ดีไม่ดีอาจจะส่งผลถึงปัญหาอีกข้อหนึ่งครับ นั่นคือการที่บุตรหลานไม่อยากไปโรงเรียน เห็นบ่นกันเยอะ เพราะนอกจากอาจจะเบื่อระบบแล้ว อาจจะเซ็งเรื่องการเดินทางด้วย การเป็นเรื่องที่ผู้ปกครองจะต้องหาวิธีหว่านล้อมกันให้ดี
วันเวลาผ่านไป มันไม่เหมือนสมัยก่อนตอนเรายังเด็กๆ ปิดเทอมก็มีความสุข เปิดเทอมก็ดีใจจะได้ไปเจอเพื่อนๆ เดินทางไปโรงเรียนก็ไม่ได้ลำบาก ชีวิตอยู่ไม่ยากเหมือนสมัยนี้ สุดท้ายทำอะไรไม่ได้ เอาเป็นว่าขอเป็นกำลังใจให้ท่านผู้ปกครองที่กำลังเข้าสู่ช่วงเปิดเทอมในครั้งนี้ ขอให้อดทนและผ่านพ้นอุปสรรคใดๆ ทั้งปวงไปให้ได้ครับ.
