วันเสาร์ที่ผ่านมา ผมทำหน้าที่พิธีกรในสตูดิโอบีอินสปอร์ต เกมสุดท้ายของฤดูกาลคือนัดชิงชนะเลิศฟุตบอลถ้วยใหญ่ของยุโรปนั่นก็คือ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก ก่อนเกมการแข่งขันปรากฏว่าเสียงแตก ในการลงความเห็นว่าใครจะเป็นแชมป์?
“แจ็คกี้” อดิสรณ์ พึ่งยา และ “โค้ชง้วน” สุรชัย จตุรภัทรพงศ์ เอียงไปทาง เรอัล มาดริด เพราะเชื่อในพลังเกมบุกและบารมีกุนซือ ซีเนอดิน ซีดาน ของทางฝั่งราชันย์
ฝ่าย “ป๋ายาว” สุริยะ กุลธำรง และน้องๆเบื้องหลังส่วนใหญ่เทใจให้ทางฝั่ง ยูเวนตุสของ อิตาลี ที่มีเกมรับเหนียวแน่นเหลือเกิน อีกสาเหตุก็คงเป็นความเห็นอกเห็นใจที่มีต่อ จานลุยจิ บุฟฟ่อน ผู้รักษาประตูที่เล่นมานานมาก เข้าชิงมา 2 ครั้งแล้วแต่ยังไม่เคยได้ถ้วยนี้
ความเห็นที่แตกต่างทำให้การชมการเชียร์แมทช์นี้เป็นไปอย่างออกรสออกชาติ ทำให้ลืมไปว่าเวลาขณะนั้นมันดึกดื่นแค่ไหน
ทีมจากสเปนนั้นมี คริสเตียโน่ โรนัลโด้ คาริม เบนเซม่า และ อิสโก้ ประจำการอยู่ในแนวรุก ส่วนยี่ห้อ “ยูเว่” นั้นกองหลังระดับพระกาฬอย่าง ลีโอนาร์โด้ โบนุชชี่ จอร์โจ้ คิเอลลินี่ และ อันเดร บาสซายี่
สิ่งที่ทุกคนคิดคล้ายๆกันคือเกมน่าจะสูสี น่าจะยืดเยื้อจนถึงขั้นต่อเวลา และอาจจะถึงยิงจุดโทษด้วยซ้ำ แต่ปรากฏว่าเอาเข้าจริง โรมรันพันตูกันไปได้เพียงครึ่งเวลาทีมจากอิตาลีเริ่มออกอาการ และหลังจากเล่นครึ่งหลังไม่นานก็คายฟันยางทิ้งเสียดื้อๆ
เกมรับที่เคยยอดเยี่ยมของทีม “ม้าลาย” ถูกทำลายย่อยยับลงด้วยการแก้เกมของ ซีดาน ที่ออกมองชนิดทะลุปรุโปร่ง เตรียมแผนฝึกแทคติคแก้ลำการตั้งรับต่ำสไตล์อิตาเลี่ยน และการยืนกองหลังสามตัวของยูเว่ มาเป็นอย่างดี
ซีดาน ใช้วิธีสั่งให้ลูกทีมเล่นเกมบุกและเปิดบอลในลักษณะ Cut Back หรือการเปิดย้อนหลังกลับมายังพื้นที่บริเวณหัวกะโหลก แล้วให้กองหน้าโฉบเข้าไปยิงบอลอย่างรวดเร็ว กองหลังยูเวนตุส มัวแต่ถอยต่ำ ทำให้พื้นที่ระหว่างแนวรับกับแดนกลางเปิดกว้าง เพราะ ซามี่ เคดิร่า มิดฟิลด์ตัวรับธรรมชาติคนเดียวของ “ม้าลาย” ปิดไม่หมด ทำให้แดนกลางเป็นรองตลอดเกม
เกือบทุกประตูที่ เรอัล มาดริด ทำได้ก็เป็นลูกในลักษณะนี้ทั้งหมด ทำให้เกมที่น่าจะสูสีสุดท้ายกลายเป็นชัยชนะที่ง่ายดายและขาดลอยของทีมจากสเปนถึง 4-1
ต้องยกเครดิตให้ กุนซือซีเนอดีน ซีดานและสต๊าฟฟ์โค้ชของพวกเขาทุกคน ที่พิสูจน์ให้เห็นอีกครั้งหนึ่งว่า “ผู้ชนะกลศึก ผู้นั้นย่อมชนะสงคราม”
นอกจากนี้ยังต้องบอกด้วยว่า นี่คือชัยชนะของเกมบุกเหนือเกมรับ ตามตำราบอกไว้ “เกมรับที่ดีที่สุดคือเกมรุก” นั่นเอง.
