เมื่อสัปดาห์ก่อนผมมีโอกาสได้เดินทางไปสัมผัสบรรยากาศในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่ฮ็อกไกโด เกาะทางตอนเหนือของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งงดงามสมคำร่ำลือ
แต่สิ่งที่น่าสนใจมากกว่านั้นคือ “คุณภาพชีวิต” ของผู้คนที่นั่นครับ นอกจากอากาศดีๆแล้ว เรื่อง “คมนาคม” การเดินทางก็แสนจะสะดวกสบาย แม้จะห่างไกลเมืองหลวงอย่างโตเกียวค่อนข้างมาก แต่ปรากฏว่ารถไฟสารพัดชนิดของของญี่ปุ่นยังคงทำหน้าที่ได้อย่างเที่ยงตรง ทั้งเรื่องเวลาและความปลอดภัย
ไม่ว่าจะเป็นรถไฟระหว่างเมืองอย่าง (JR Japan Railway) และชินกันเซ็น แม้กระทั่งรถไฟในเมืองใหญ่อย่าง Subway ก็มีให้ประชาชนของเขาเลือกใช้ไปทำงานไปโรงเรียนกัน ถือเป็นลงทุนระบบรางแบบครั้งเดียวแล้วใช้ไปได้อีกเป็นร้อยๆปี แถมเป็นการสร้างงานให้พนักงานอีกมากมายด้วย นี่คือการกระจายความเจริญอย่างเป็นรูปธรรมที่สุด
ต่างกับการทำถนนบ้านเราที่ 3-4 ปีก็พังแล้วต้องทำใหม่อีก โดยเฉพาะสายที่ปล่อยให้รถบรรทุกน้ำหนักเกินวิ่งกันปุเลงๆ กี่ปีกี่ชาติก็ยังเป็นเหมือนเดิม
กลับมาที่ทริปเจแปนของผมดีกว่าครับ เที่ยวนี้เลือกไปที่เมืองซัปโปโระ และ โอตารุ เมืองเล็กๆที่มีเสน่ห์มากอยู่ติดทะเล มีท่าเรือและกลิ่นความเป็นตะวันตกเจือปนทั้งสถาปัตยกรรมและด้านอาหาร เดินทางไปก็ไม่ยาก เรียกว่าวางแผนไปเองได้เลย ไม่ต้องง้อทัวร์
“โอตารุ” นอกจากมีคลองและตึกเก่าๆที่คลาสสิคแล้ว ยังเด่นเรื่องอาหารทะเล กุ้ง หอย ปู ปลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งปูทาระบะ (ปูยักษ์) และ ปูสุไว (ปูขน) รวมทั้งหอยเชลล์ยักษ์ ไม่ว่าจะปรุงโดยเผาหรือต้ม ก็มีให้เลือกหม่ำกันไม่หวาดไม่ไหว มีทั้งแบบบุฟเฟต์ และ อัลลาคาร์ต ซึ่งสนนราคานั้นตกหัวละประมาณ 1,500-2,000 บาท จะย่อมเยากว่ากินในเมืองใหญ่อย่าง ซัปโปโระแน่นอนครับ สำหรับท่านที่ชอบอาหารทะเลต้องห้ามพลาด
ที่พลาดไม่ได้อีกอย่างคือ “ขนม” ครับ โอตารุขึ้นชื่อเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน ทั้งชีสเค้กที่ร้าน LeTAO
ที่ใครไปแล้วก็ต้องซื้อกลับบ้านเป็นของฝากจนทำให้ต้องต่อคิวกันแน่นเชียว อีกร้านที่เด็ดก็คือชูครีม Kitakaro อร่อยมากถึงมากที่สุด แนะนำให้ไปลิ้มลอง ไม่หวานเจี๊ยบ ไม่เลี่ยน และที่ดีอีกอย่างของร้านนี้คือซื้อชูครีมแถมกาแฟเรียกได้ว่าให้ขนมเป็นตัวนำกาแฟเป็นตัวประกอบ ผิดกับแนวคิดของร้านอื่นๆ ซื้อแล้วก็นั่งละเลียดกินกันไปเป็นการพักขาจากความเหนื่อยล้าที่เดินเที่ยวมาไกลได้ด้วย
“โอตารุ” น่าจับตามองคือมีแบรนด์สินค้าของที่นั่นโด่งดังหลายตัวมาก ทั้งขนมที่เอ่ยไปแล้ว ยังมี ช็อกโกแลต รวมทั้งเบียร์ สาเก และวิสกี้ อีกหลายยี่ห้อ
นับว่า“ภูมิปัญญาท้องถิ่น” เบิกบานงามสะพรั่ง ณ ดินแดนทางตอนเหนือของประเทศญี่ปุ่นไม่แพ้ภูมิภาคอื่นใดในแดนอาทิตย์อุทัยเลยทีเดียว.
